پژوهش حاضر به بررسی کارکردهای سیاسی و استعماری عکاسی منظره در برساخت جغرافیایی سرزمین مقدس می‌پردازد و شیوه‌های بازنمایی منظره را در چگونگی تصاحب آن توسط غرب تحلیل می‌کند. این پژوهش در چارچوبی انتقادی می‌کوشد به این پرسش پاسخ دهد که چگونه عکاسی منظره بهعنوان رسانهای بصری، ایدئولوژیک و گفتمانی، زمینه‌های استعمارِ مکانهای کتاب مقدس را فراهم کرده و هم‌زمان در برساخت و بازآرایی جغرافیای سرزمین مقدس ایفای نقش کرده است؟ در این راستا، عکس‌هایی از مناظر و مکانهای سرزمین مقدس که در نیمۀ دوم قرن نوزدهم تا نیمۀ اول قرن بیستم ثبت شده‌اند، مورد تحلیل قرار می‌گیرند. پژوهش به شیوۀ کیفی و با روش تاریخی-تحلیلی انجام شده است و دادهها از منابع کتابخانه‌ای گردآوری شده‌اند. یافته‌ها نشان می‌دهند که عکاسی منظره در این بازۀ زمانی بهعنوان ابزاری قدرتمند در پروژه‌های امپریالیستی غرب در منطقه بهکار گرفته شد و با حذف نظام‌مند نشانه‌های تاریخی، فرهنگی و انسانی، تصویری جدید از جغرافیای سرزمین مقدس در جهت تصاحب زمین‌ها و مشروعیت‌بخشی به هویت صهیونیستی شکل داد. افزون بر این، عکاسی منظره با پیوند دادن مکانها به روایات مذهبی اروپایی، عرصه‌ای مقدس خلق کرده و نقش مؤثری در برساخت جغرافیای دینداری صهیونیست‌ها و بازتولید یک تصویر آرمان‌شهری از سرزمین مقدس داشته است.
moayedzadeh S, khodadadi motarjemzadeh M. Examining the Political and Colonial Functions of Landscape Photography in the Geographical Construction of the Holy Land, 1850–1950. 3 2025; 5 (9) : 3 URL: http://art-studies.ir/article-1-180-fa.html
مویدزاده سونا، خدادادی مترجم زاده محمد. بررسی کارکردهای سیاسی و استعماری عکاسی منظره در برساخت جغرافیایی سرزمین مقدس 1950-1850. 1. 1404; 5 (9) :43-66
