|
تحلیل نقاشی جنگ بین کارناوال و روزه‌داران
اثر پیتر بروگل مهتر
|
| هانیه همایونی |
|
|
|
چکیده: (4 مشاهده) |
پیتر بروگل به‌عنوان یک راوی تمایل دارد تمامی سطح بوم را درگیر ماجرا کند و میان اعمال حیوانی و انسانی که هم‌زمان در سطوح مختلف تابلو گسترده می‌شوند موازنه برقرار کند. هنر بروگل معادل بصری ادبیات پست و در مقابل ادبیات والاست؛ او در طی آشوب و دگرگونی شدید سیاسی، جتماعی زندگی می‌کرد. هنگامی که اصلاحات پروتستان در نوسان کامل بود و بسیاری از آداب و رسوم قدیمی در معرض خطر قرار داشت، پیوستن کاتولیک‌ها به مراسم روزه از رسومات مذهبی‌ای بود که به شدت از سوی اصلاح‌طلبان پروتستان مورد انتقاد قرار می‌گرفت و روح کارناوال در حال سرکوب شدن توسط افراد هر دو دسته بود. موضوعی که بروگل آن را به صورت زبان تصویری خاص خود ترجمه کرد و نقد هزلی از تضاد نهضت اصلاح دینی را به تصویر می‌کشد. فرم‌های تمسخر و ریش‌خند، تقلید و تجاوز از مرزها نقش مهمی در درک آثار بروگل ایفا می‌کند. در این تحقیق تابلوی «جنگ بین کارناوال و روزه‌داران» با تکیه بر نقد فرمالیسمی، زیبایی‌شناسانه و جامعه‌شناسانه و همچنین بررسی نمادها و معنای اثر با رویکردی توصیفی- تحلیلی مورد خوانش قرار گرفته و از آثار تصویری اسناد و منابع مکتوب استفاده شده است. جلوه‌های بصری زبان شوخی و بازی‌های کارناوالی خصیصه‌های ذاتی آثار بروگل هستند.
|
|
| واژه‌های کلیدی: پیتر بروگل مهتر، کارناوال، روزه‌داران، قرن شانزدهم. |
|
|
متن کامل [PDF 4547 kb]
(1 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
هنرهای تجسمی
دریافت: 1402/6/26 | پذیرش: 1399/12/29 | انتشار: 1399/12/29
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
